มหากาพย์ 13 ปี กว่าจะมีบ้าน "ลับ ลวง แฉ"

โดย..ลูกแม่ค้า

ความคืบหน้างานก่อสร้างของบ้านผู้เขียน
เมื่อ 29 เมษายน 2555

 

จริง ๆ แล้ว ดิฉันคิดว่าจะเล่าเรื่อง
เรียงตามลำดับเหตุการณ์
จริงในตอนสร้างบ้าน
แต่วันนี้ วันที่ 2 พ.ค. 2555
พอดีมีเรื่องเซอร์ไพรส์
จนไม่อยากจะเก็บไว้เล่าทีหลัง
ขอแทรกด่วนลงให้ทุก ๆ
ท่านที่ติดตาม
อ่านได้พักเบรคเรื่องเครียด ๆ
และคลายร้อนกันก่อน

 

ตอนนี้บ้านของดิฉันยังสร้างไม่เสร็จ
กำลังอยู่ในขั้นตอน
ของการฉาบดีโค้ท
ขัดกระดาษทราย
เพื่อให้ผนังมีผิวเรียบเนียนสวย
เลยกำหนดการส่งมอบบ้าน
ที่เสร็จสมบูรณ์มาแล้วกว่า 2 เดือน

แต่ไม่เป็นไร...
ขอให้งานออกมาดีไม่ว่ากัน

 

เมื่อวันที่ 29 เม.ย. ที่ผ่านมา
ดิฉันได้รับพ่อครัวแม่ครัว
และคนสวน เข้ามาช่วยงาน
สั่งตรงมาจากลำพูน
ตลอด 13 ปี ที่มาอยู่นครปฐม
ดิฉันกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่
ประมาณ 5 ครั้ง รวมกันประมาณ 10 วัน
แทบจะไม่ค่อยได้ทำหน้าที่
ลูกที่ดีเหมือนคนอื่น ๆ
ตอนนี้ วันนี้ดิฉันจะได้ทำหน้าที่นั้นแล้ว
ท่านทั้งสองคน ย้ายมาจากลำพูน
อย่างเป็นทางการ
เพื่อจะมาใช้ชีวิตบั้นปลาย
ที่นครปฐม

 

ความจริง คนสูงอายุ การเปลี่ยนที่อยู่
หรือย้ายที่อยู่เป็นเรื่องยาก
ดูอย่างตอนน้ำท่วม ปีที่ผ่านมาซิ
หลาย ๆ ท่านแค่ย้าย
ไปศูนย์อพยบชั่วคราว
หรือไปบ้านญาติพี่น้องชั่วคราว
ยังไม่ยอมย้ายเลย
เทคนิคที่ดิฉันใช้กับคุณพ่อ คุณแม่
มีหลายอย่างทั้งไม้แข็ง ไม้นวม

ไม้นวม ก็คือ
อยากให้ท่านได้มาอยู่สบาย ๆ
ไม่ลำบาก ไม่ต้องขายล็อตเตอรี่
ไม่ต้องทำงานหนัก ได้มาอยู่บ้านสวย ๆ
มีบริเวณกว้าง ๆ ปลูกผัก ผลไม้
ของกินที่ชอบ
มาอยู่เป็นพระให้ลูก
ให้รางวัลกับชีวิต

ดิฉันบอกกับคุณพ่อของดิฉันว่า
ปีนี้อายุ 66 ปี อยู่ต่ออีกสัก 20 ปี
ก็กำไรแล้ว คุณพ่อหัวเราะ
และบอกกับดิฉันว่า
สัก 30 ปี ดีกว่า (กะว่าให้มันคุ้มหน่อย)

ไม้แข็ง ก็คือ
ท่านอายุมากแล้ว
มีโรคประจำตัวหลายโรค
ต้องไปหาหมอบ่อย ๆ
ขี่มอเตอร์ไซด์ไปไกล ๆ
อันตราย ถ้าไม่ยอมมาอยู่ด้วยกัน
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยลำบากนะ
เพราะดิฉันไม่มีโอกาสไปดูแล
ที่ผ่านมา 10 กว่าปี
แทบจะไม่มีโอกาส
ไปเยี่ยมท่านเลยด้วยซ้ำ

- โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป -

---

 

- ไปหน้าสารบัญ เรื่องจริงผ่านเน็ท -