 |
ประสบการณ์สร้างบ้าน
เรื่องจริงผ่านเน็ท โดยเจ้าของบ้าน |
โดย หมอโจ
มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 38
“หาที่พักคนงานได้รึยังครับ”
ผมเอ่ยปากถามผู้รับเหมา เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
หลังจากที่รู้ว่า ในหมู่บ้านที่ผมกำลังจะสร้างเนี่ย
เค้าอนุญาตให้คนงานพักในไซต์งานได้แค่ 3 คน
ที่เหลือต้องหาที่พักข้างนอกเอาเอง
“ หมู่บ้านคุณหมอนี่เฮี้ยบจังเลยนะครับ ”
“ รถขนปูน ขนเหล็ก เกินหกล้อก็ห้ามเข้า ”
“ งานเริ่มก่อนแปดโมงก็ไม่ได้ ห้าโมงเย็นก็ต้องออกจากหมู่บ้าน ”
“ คนงานจะเข้ามาในหมู่บ้าน ยังต้องวางบัตร ”
“ รปภ ก็ขี่จักรยานมาดูที่ไซต์งานตลอด ”
ผมนิ่งเงียบ แอบอมยิ้มในใจ
ไม่อยากจะบอกว่า “ โคตร....เฮี้ยบ” เลย กลัวทีมผู้รับเหมาจะขวัญเสียซะก่อน
แต่ก็ดีใจที่ได้ที่พักข้างนอกเสียที จะได้ลุยงานได้เต็มที่หน่อย
หลังงานเสาเข็มเจาะเสร็จ และทำ seismic test
(ทดสอบความสมบูรณ์ของเสาเข็ม) ผ่านเรียบร้อยแล้ว
ทีมก่อสร้างก็เข้าไซต์งานครับ
งานแรกที่เค้าทำก็คือ สร้างบ้านคนงาน และ โรงเก็บวัสดุ
..........ภายในที่ดิน ขนาดไม่ถึง 100 ตารางวา.........
แค่คิดก็เครียดแล้วครับ
ก็เพราะแค่พื้นที่บ้านผม ก็เกือบ 70% ของที่ดินแล้ว ไหนจะกองดินที่เจาะขึ้นมาอีก
ผมเองก็ยังนึกไม่ออกว่า จะวางบ้านพักตรงไหน เก็บวัสดุยังไง
แต่ที่สุดแล้ว เค้าก็ทำบ้านพักขึ้นมาได้จริงๆครับ เป็นเพิง 2 ชั้น
ชั้นบนเป็นที่พัก ใต้ถุนเป็นที่เก็บเหล็กและวัสดุบางส่วน
(เพราะยังไงก็เก็บได้ไม่หมด ต้องเอามาวางข้างนอก แล้วเอาผ้าคลุม)
นี่ครับ บ้านพัก 2 ชั้น 1 นอน 1 ครัว 1 พักผ่อน 1 เก็บของ
(ทั้งหมดน่ะอยู่รวมกันในหลังนี้หลังเดียว) ส่วนห้องน้ำเนี่ยเอาท์ดอร์เชียวนะ
บ้านพักก็เสร็จแล้ว เหล็กก็เข้าพื้นที่แล้ว
ผมเองก็อยากรู้ไวๆว่าเค้าจะทำอะไรต่อ (ไม่ค่อยเห่อเลยเนอะ)
วันรุ่งขึ้นก็เลยรีบแจ้นไปดูซะหน่อย ว่าจะเป็นไง
ปรากฏว่า มะ...มะ...ไม่....เจอคนงานครับ
เฮ้ย.....หายไปไหนกันหมดเนี่ย
(เมื่อวานพึ่งอ่านกระทู้เจ้าของบ้านโดนทิ้งงานมาหมาดๆ
จะโดนกับตัวเองแล้วเหรอเนี่ย) ที่ไซต์งานเงียบกริบ
หันไปทางไหน ก็ไม่เห็นคนซักคน เห็นแต่เจ้าสองตัวนี่ครับ
หรือว่า....คนงานจะโดนสาปกลายเป็นลูกหมาไปแล้ว
ก่อนที่ผมจะเพ้อเจ้อไปกว่านี้ ก็มีเสียงคนงานดังมา
“ เป็นหมาของหัวหน้าคนงานครับ แกเก็บมาเลี้ยง ”
( ใส่ซาวด์แทร็กสำเนียงอีสานหน่อยๆนะครับ)
แหม....หัวหน้าคนงานนี่อินเทรนจัง
เก็บหมาข้างถนนมาเลี้ยง เลียนแบบโฆษณา “ แม่ต้อย ” รึเปล่าเนี่ย
จริงๆทั้งหมดมี4ตัวครับ เป็นแม่1ลูก3
แต่วันนั้นก็เป็นวันแรกและเป็นวันเดียว ที่ผมได้เห็นสุนัขทั้ง4ตัว
เพราะอย่างที่รู้ว่า หมู่บ้านผมไม่ยอมให้สุนัขจรจัดมาป้วนเปี้ยนในหมู่บ้าน
หมาไทยก็แทบไม่มีให้เห็น แต่ละบ้านมีแต่หมาฝรั่ง
เห่าเป็นสำเนียงนอกแทบทั้งนั้น
“ คนงานไปไหนกันหมดครับ” ผมถาม
แกไม่ตอบ หรือไม่ได้ยินผมถามก็ไม่รู้ แต่ผมเห็นแกเดินไปที่เนินดิน
แล้วหายตัวไป ผมเลยรีบตามไป ก็เลยถึงบางอ้อ
ที่แท้คนงานก็พากันมาขุดดิน ปรับหลุมเพื่อเตรียมทำฐานรากและตอม่อนี่เอง
พอมองจากข้างบน ก็เลยไม่เห็นว่ามีใคร
งานขุดดินในระยะนี้ ต้องใช้แรงงานคนครับ
เค้าใช้เสียมอันยาวๆ ค่อยๆแซะเอาดินขึ้นมากองไว้ปากหลุม จนสูงท่วมหัว
ช่วงนั้นไม่รู้เป็นยังไง อยู่ดีๆฝนก็ตกซะงั้น ทั้งๆที่เข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว
บางหลุมก็เลยมีน้ำเจิ่งนองก้นหลุม ซึ่งคงต้องใช้ปั๊มน้ำดูดไปทิ้งทีหลัง
ถ้าขุดๆไป แล้วเจอบ่อน้ำมันจะทำไงเนี่ย
หลายวันต่อมา มีฝนตก ก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
พอใช้ไดโว่ดูดน้ำจนแห้งแล้ว ก็จะเทลีน และตีเส้น
ก่อแบบทำฐานราก สังเกตุด้านในเค้าจะฉาบปูนขัดมัน
กันก้อนซีเมนต์บล็อคดูดน้ำจากคอนกรีต
ใส่เหล็ก ใส่เสา พร้อมจะเทคอนกรีตแล้วครับ
แรกๆคนงานยังมีไม่เยอะ งานเลยค่อยๆกระดื๊บๆไปวันละนิดวันละหน่อย
ไม่ค่อยทันใจหนุ่มไฮเปอร์อย่างผม
มาดูแต่ละวัน ก็เห็นแต่หลุมๆ กับกองดิน
พอเจอคนงานกำลังง่วนกับการทำฐานราก กะจะเข้าไปถามว่า
“ ทำไมงานมันช้านักครับ ” แต่พอเห็นข้างหลังเสื้อพี่แกเท่านั้นแหละครับ
เอ่อ....ผมว่า...ผมสงบปากสงบคำะดีกว่า
ขยายให้ดูชัดๆครับ
พี่สฤษดิ์ โฟร์แมนของบริษัท บอกผมว่า ช่วงแรกนี้ งานอาจจะเดินช้าหน่อย
เพราะติดขัดเรื่องการดึงคนงานจากไซต์งานที่ลาดพร้าวมาที่นี่
เห็นว่าที่นู่น เจ้าของบ้านเร่งงานให้เสร็จก่อนกำหนด
เลยต้องระดมคนงานไปที่นั่นเยอะหน่อย แต่อีก 3-4 วัน
งานที่นี่น่าจะไปได้เรื่อยๆ
“ ใจเย็นๆครับ บ้านคุณหมอ เสร็จทันกำหนดอยู่แล้วครับ ” พี่แกบอก
“ ช่วงงานฐานราก มันจะดูช้าหน่อย ”
“ แต่พอหลังจากนั้น จะเร็วจนหมอจ่ายเงินแทบไม่ทันเลยครับ ”
คอนซัลแทนซ์สำทับ ฟังแล้วค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย
แต่ถ้าเปลี่ยนประโยคท้ายของคอนซัลแทนซ์เป็น
“ เร็วจนหมอไม่ต้องจ่ายเงิน ” ได้ ใจผมจะชื้นกว่านี้อีกแยะ
กลับมาบ้าน เล่าความคืบหน้าให้แฟนฟัง
“ ความคืบหน้า คือ .....มันยังไม่คืบหน้า ”
แทนที่คุณเธอจะเห็นใจที่เราไปเดินตากแดดตากลม กลับย้อนผมมาว่า
“ ไม่ต้องเห่อ ไปดูทุกวันขนาดนั้นก็ได้ ”
“ อีกตั้งเป็นปี กว่าจะสร้างเสร็จ ”
“ แล้วที่ให้ไปซื้อน้ำยาล้างจาน ผงซักฟอก ยาสีฟัน ทำรึยัง มัวแต่ไปดูบ้านอยู่นั่นแหละ ”
น้าน.....เป็นเรื่องแล้วสิ
“ จ๊ะๆ ”
ผมนั่งนับวันเวลาบนหน้าปฏิทิน
เออ จริงสิ นี่พึ่งผ่านไปได้ไม่กี่อาทิตย์เอง
แฟนผมบอกว่า “ ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้ อายุเท่าไหร่แล้ว ลุงน่ะ ”
ดูซิ มาว่าผมซะงั้น
พบกันใหม่ตอนหน้า
เมอร์รี่คริสต์มาส แอนด์ แฮปปี้นิวเมีย
เอ๊ย นิวเยียร์ครับ
เพื่อให้ได้ความรู้มากขึ้น
อ่านมุมมองของ ซีเล็คคอน เสริมตอนนี้ของหมอโจ
คลิก ที่นี่ครับ
-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป -
หากมีข้อสงสัย
ต้องการปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านการว่าจ้างผู้รับเหมา
และ ผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างบ้าน ปรึกษาได้ฟรีครับ
โดยคลิกที่ไอคอนข้างล่างนี้
ไปหน้า..สารบัญเรื่องจริงผ่านเน็ท
ประสบการณ์สร้างบ้านของเจ้าของบ้าน
 
|
