ประสบการณ์สร้างบ้าน

ตอนที่ 26
โอ้โห! กล้าพูดเนอะ

เราไปนั่งรอจน 9 โมง
ศาลท่านลงบัลลังก์แล้ว
เป็นผู้พิพากษาอีกท่านนึง
ไม่ใช่คนเดิม
และมีผู้พิพากษาผู้หญิงอีกท่านหนึ่ง

 

ท่านหัวหน้าผู้พิพากษา
ซึ่งก็เป็นผู้เชี่ยวชาญ
เรื่องก่อสร้างมามาก จนท่านว่า
ท่านอาจจะสามารถสร้างบ้านเองได้

 

ยังไม่มีใครมาเลย
เรานั่งโด่เด่คนเดียว
กับเสมียนศาล รอกันอยู่
เกือบครึ่งชั่วโมง
ทนายฝ่ายจำเลยถึงมา
ทีมจำเลยมาแล้ว
แต่ทนายเรายังไม่ถึงลุ้นกันทุกนัด

 

เมื่อมากันครบศาลท่านก็ดูสำนวน
และเห็นว่ามีการไกล่เกลี่ยในคดีก่อนแล้ว
เป็นทางเราที่ยอมชดใช้ไป

 

ท่านขอคุยกับฝ่ายโจทก์
และแจ้งว่าเราเสียเปรียบมาก
ที่เราฟ้องแยก
ทำไมไม่ฟ้องแย้งกลับไป
ที่มีจำเลยที่ 2 นั้นสุดท้ายแล้ว
ก็จะหลุด ไม่ต้องร่วมรับผิด

 

เราเลยชี้แจงว่า..
เราไม่ได้จะเรียกร้องอะไรมาก
แค่เอกสารบางตัว
และส่วนต่อเนื่องจากคดีที่แล้วบางส่วน
เพราะเราจำเป็นต้องสร้างบ้านต่อ
ไม่อยากให้เรื่องยืดเยื้อ

 

หลังจากนั้นท่านก็เรียกคุย
ทั้งสองฝ่าย เริ่มด้วยเรื่อง
การขนย้ายของที่ออกไปไม่หมด

 

เราแปลกใจมาก
กับการที่คนเราสามารถ
พูดสิ่งที่ไม่จริงต่อหน้าศาล
ได้โดยไม่ละอายเลย
เค้าบอกว่าเค้ามาขนแค่ 3 วัน
แต่จริง ๆ แล้วใช้เวลาขนถึง 5 วัน
และก็ขนของไปไม่หมด
บอกว่าเราขัดขวางการขนย้าย
และมาเฝ้าตลอด คือ จะขัดขวางทำไม
จะไปเฝ้าทำไม ร้อนจะตาย

 

คุณเป็นถึงเจ้าของบริษัท
ต้องลงไปคุมเองทั้งวัน ตากแดด
ไม่มีลูกน้องที่ไว้ใจได้มาทำงานให้
คือเราเห็นแล้วก็สมเพชนะ
ยังไปบอกศาลแบบนั้นอีก
แถมยังมีแกล้งเราเช่นการเปิดน้ำทิ้งบ้าง
การขนหินไปถมสนามบ้าง
เราอายแทน

 

แต่ก็นะ คนเราจะเอาตัวรอด
คงต้องสู้ทุกทาง เราคงไม่ด้านพอ
ทั้ง ๆ ที่เราพิมพ์รูปที่เราถ่ายไป
หลังจากที่เค้าขนของเสร็จแล้ว
ปลายเดือน 5
เราถ่ายรูปไปต้นเดือน 6
มีวันที่ระบุพร้อม
ว่าหน้างานไม่เรียบร้อย

 

ศาลเห็นแล้วท่านเห็นกองไม้
แล้วบอกว่า ผรม ใหม่
คงนำไปใช้งานได้
เอ่อ ค่ะ ไม้ตากแดดตากฝน
โดนปลวกกิน คงได้มั้งคะ
เราเลยเลิกพูด ข้ามไป

 

 

บ้านคุณสุเนตร

- โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป -

---

 

- ไปหน้าสารบัญ เรื่องจริงผ่านเน็ท -